Ateist bir adam bir gün ormanda geziyor ve etrafindaki güzelliklere  bakıyormuş. "Evrim ne güzellikler yaratıyor!" diye düşünüp mest oluyormuş.  Birden arkasında kocaman bir ayı belirmiş ve onu kovalamaya başlamiş. Adam   bütün gücüyle kaçıyormuş ama her arkasına bakışta ayının daha yaklaşmış  olduğunu farkediyormuş. Dakikalarca süren bir kaçışın sonunda adamın ayağı   yerdeki dala takılmış, ayı adamın üzerine atlamış,pençesini kaldırmış.  Tam vurmaya hazırlanırken adam "TANRIM!!!" diye bagırmış. Bir anda zaman  durmuş,  ayı donmuş, ormandaki nehir bile akmaz olmuş. Bir anda orman kararmış ve  gökyüzünden bir ışık hüzmesi adamın üzerine parlamış. Çok derinden gelen  ilahi bir ses adama: "Yıllarca bana inanmadın, yaratılışı kozmik bir  kazaya  bağladın, sana bu durumda yardım etmemi mi istiyorsun? Seni sevgili bir  kulum mu saymalıyım?"demiş. Adam utanç içinde: "Biliyorum bunca yıldan  sonra  dindar biri olmayı istemem haksızlik, ama belki AYIYI dindar  yapabilirsiniz."demiş. Ses: "Peki." diye karşılık vermiş ve ışık  kaybolmuş.  Nehir tekrar akmaya başlamış. Herşey eski haline dönmüş. Ayı pençesini  indirmiş, iki pençesini de göge dogru çevirmiş, ve konuşmaya başlamış:  "Tanrım, senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun verdiğin nimetlere."